Γαλβανισμένη Γραμμή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας 800KV Πύργος

Ως επαγγελματίες κατασκευαστές, ο Mao Tong θα ήθελε να σας παρέχει Γαλβανισμένη Γραμμή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ισχύος Πύργος 800KV. Και θα σας προσφέρουμε την καλύτερη εξυπηρέτηση μετά την πώληση και έγκαιρη παράδοση.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η πρώην Σοβιετική Ένωση, η Ιαπωνία και η Ιταλία έχουν κατασκευάσει όλες γραμμές δοκιμών AC UHV και έχουν πραγματοποιήσει πολλές έρευνες και πειράματα σχετικά με την τεχνολογία μετάδοσης AC UHV. Τέλος, μόνο η πρώην Σοβιετική Ένωση και η Ιαπωνία έχουν κατασκευάσει γραμμές AC UHV.

1. Πρώην Σοβιετική Ένωση: Με βάση προηγούμενες μελέτες, η κατασκευή γραμμών AC UHV 1150 kV ξεκίνησε το 1981, καλύπτοντας 494 km από το Ekibatuz έως το Kirkchitav και 396 km από το Kirkchitav έως το Coustanay. Τον Αύγουστο του 1985, η πρώτη γραμμή 1150 kV στον κόσμο, Ekibastuz-Kirkchitaf, άνοιξε με φορτίο στην ονομαστική τάση λειτουργίας και επεκτάθηκε στο Coustanay. Την 1η Ιανουαρίου 1992, το κεντρικό τμήμα αποστολής του Καζακστάν μείωσε την τάση του τμήματος γραμμής 1150 kV σε λειτουργία 500 kV μέσω της μετατροπής.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο χρόνος λειτουργίας του τμήματος γραμμής Ekibastuz-Kirkchitaf και του εξοπλισμού του υποσταθμού στα δύο άκρα έφτασε τις 23.787 ώρες υπό ονομαστική τάση λειτουργίας και ο χρόνος λειτουργίας του τμήματος γραμμής Kirkchitaf και του εξοπλισμού του υποσταθμού στο Coustanay έφτασε τις 11.379 ώρες υπό ονομαστική λειτουργία Τάση. Από το 1981 έως το 1989, η πρώην Σοβιετική Ένωση κατασκεύασε επίσης 1.500 χιλιόμετρα γραμμών UHV, συνολικής κλίμακας 2.400 χιλιομέτρων. Όλα αποσυμπιεσμένα σε λειτουργία 500 kV.

2. Ιαπωνία: Η κατασκευή της γραμμής UHV 1000 kV ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1988. Στις 28 Απριλίου 1992, ολοκληρώθηκε η γραμμή κορμού Nishinuma μήκους 138 χιλιομέτρων από τον σταθμό μεταγωγής Nishinuma στον υποσταθμό Toshanashi. Τον Οκτώβριο του 1993, ολοκληρώθηκε το τμήμα UHV μήκους 49 χιλιομέτρων της γραμμής κορμού Nanniigata από τον πυρηνικό σταθμό Kashiwazaki-Kariwa έως τον σταθμό μεταγωγής Nishinuma. Τα δύο τμήματα της γραμμής UHV είχαν μήκος 187 χιλιόμετρα.

Όλα λειτουργούν με πτώση τάσης 500 kV. Το 1999, ολοκληρώθηκε η κατασκευή της κύριας γραμμής South Iwaki μήκους 194 χιλιομέτρων από το σταθμό μεταγωγής South Iwaki στον σταθμό μεταγωγής East Qunma και 44 χιλιομέτρων κύριας γραμμής East Qunma από το σταθμό μεταγωγής East Qunma στον σταθμό μεταγωγής West Qunma στον διάδρομο Ανατολής-Δύσης. Τα δύο τμήματα των γραμμών UHV είχαν μήκος 238 km. Στην Ιαπωνία έχουν κατασκευαστεί συνολικά 426 χιλιόμετρα γραμμών UHV. Λόγω της στενής επικράτειάς της, όλες οι γραμμές UHV στην Ιαπωνία υιοθετούν τον διπλό βρόχο και τον ίδιο πόλο και πλαίσιο.

Η μετάδοση Uhv έχει προφανή οικονομικά οφέλη. Υπολογίζεται ότι η χωρητικότητα μεταφοράς μιας γραμμής μεταφοράς 1150 kV μπορεί να αντικαταστήσει πέντε έως έξι γραμμές 500 kV ή τρεις γραμμές 750 kV. Μπορεί να μειώσει τα υλικά του πύργου κατά το ένα τρίτο, να εξοικονομήσει σύρμα κατά το ήμισυ και να εξοικονομήσει το κόστος του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας συμπεριλαμβανομένου του υποσταθμού κατά 10 ~ 15%. Ο διάδρομος UHV 1150 kV είναι μόνο περίπου το ένα τέταρτο του διαδρόμου που απαιτείται για μια γραμμή 500 kV ίδιας ισχύος, κάτι που θα αποφέρει σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη σε πυκνοκατοικημένες χώρες και περιοχές με πολύτιμη γη ή δύσκολους διαδρόμους.

Οι γραμμές μεταφοράς UHV με επίπεδο τάσης 1000 kV πρέπει να υιοθετήσουν πολλαπλά καλώδια διαχωρισμού, όπως 8, 12, 16 split, κ.λπ. Η διατομή κάθε διαχωρισμένου σύρματος είναι ως επί το πλείστον μεγαλύτερη από 600 τετραγωνικά χιλιοστά, γεγονός που μπορεί να μειώσει την απώλεια που προκαλείται από την κορώνα εκκένωση, ραδιοπαρεμβολές, τηλεοπτικές παρεμβολές, παρεμβολές ακουστικού θορύβου και άλλες δυσμενείς επιπτώσεις. Το ύψος του πύργου είναι περίπου 40 ~ 50 μέτρα. Ο πύργος του διπλού κυκλώματος και του παράλληλου πλαισίου είναι τόσο υψηλός όσο 90 ~ 97 μέτρα. Πολλές χώρες επικεντρώνονται στην ανάπτυξη νέας δομής πύργου, προκειμένου να μειώσουν το μέγεθος του πύργου, να μειώσουν το κόστος της γραμμής. Η πρώην Σοβιετική Ένωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιταλία, η Ιαπωνία και άλλες χώρες έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν και να κατασκευάζουν γραμμές μεταφοράς UHV βαθμού 1000 kV, η ικανότητα μετάδοσης μιας γραμμής ενός βρόχου είναι γενικά 6 έως 10 εκατομμύρια κιλοβάτ.

Για παράδειγμα, η πρώην Σοβιετική Ένωση πιέζει για την κατασκευή μεγάλων ενεργειακών βάσεων όπως τα κοιτάσματα πετρελαίου Ekibatuz, Kansk-Achinsk και Tyumen. Διαθέτει ήδη θερμοηλεκτρικό σταθμό εγκατεστημένης ισχύος 6,4 εκατ. κιλοβάτ. Σχεδιάζει επίσης να κατασκευάσει έναν τεράστιο υδροηλεκτρικό σταθμό εγκατεστημένης ισχύος 20 εκατομμυρίων κιλοβάτ και μια ομάδα πυρηνικών σταθμών με μεγάλη εγκατεστημένη ισχύ. Αυτές οι ενεργειακές βάσεις βρίσκονται περίπου 1000 ~ 2500 km από τα κέντρα φορτίου ισχύος και απαιτούν μετάδοση τάσεων 1150 kV, ±750 kV DC και 1800 ~ 2000 kV.

Η πρώην Σοβιετική Ένωση έχει κατασκευάσει μια γραμμή μεταφοράς 270 χιλιομέτρων 1.150 kV, η οποία χρησιμοποιείται επίσης ως γραμμή βιομηχανικής δοκιμής. Άρχισε να λειτουργεί δοκιμαστικά το 1986 και συνεχίζει να κατασκευάζει γραμμή μεταφοράς 1.236 km 1.150 kV. Μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα θα δημιουργηθεί ένα δίκτυο υπερυψηλής τάσης 1.150 kV.

Μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα, το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας της Bonville Power Authority αναμένει ότι το 60 τοις εκατό των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα θα είναι ανατολικά των Cascades, με περίπου 32 γιγαβάτ ενέργειας που θα αποστέλλονται σε όλη την οροσειρά στο δυτικό κέντρο φόρτωσης στο μια προγραμματισμένη κατηγορία 1.100 kilovolt. Κάθε γραμμή έχει μήκος περίπου 300 χιλιόμετρα και έχει χωρητικότητα μετάδοσης περίπου 10 εκατομμύρια κιλοβάτ. Η Ιταλία σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει γραμμές υπερυψηλής τάσης 1.000 kilovolt για να μεταφέρει ηλεκτρική ενέργεια από θερμικούς και πυρηνικούς σταθμούς κατά μήκος της Μεσογείου, όπως η Πίζα, σε βιομηχανικές περιοχές όπως το Μιλάνο στο βορρά.

Η Ιαπωνία επέλεξε μια γραμμή μεταφοράς υπερυψηλής τάσης διπλού κυκλώματος 1000 κιλοβολτ για να μεταφέρει ενέργεια από τον γιγάντιο πυρηνικό σταθμό Shimobei στο Τόκιο. Η γραμμή έχει μήκος 600 χιλιόμετρα και χωρητικότητα 10 εκατομμυρίων κιλοβάτ. Όλες αυτές οι γραμμές μεταφοράς UHV είχαν προγραμματιστεί να ολοκληρωθούν τη δεκαετία του 1990.